Dudek na wrzosowisku

Dudek na wrzosowisku

Patrzcie dzieci! Dudek!

Babcia wskazała palcem na młodą sosnę.

Na czubku drzewa siedział ptak.

Nie cesarski orzeł, nie rajski ptak. Dudek!

Jego Czupurność Dudek!

Z wysokości sosnowego tronu omiatał władczo swoje włości: liliowe wrzosowisko rozpostarte pod drzewami.

Z przekrzywionym czubem, w całej swej okazałości.

Wyglądał bajecznie.

Tak jak się objawił, tak szybko odfrunął, znikając w sosnowych czeluściach.

Oczarowana widokiem dudka, poszłam swoją drogą - do mojego życia.
Dudek, sosna, wrzosowisko.

Obrazek z dzieciństwa z tych, które na zawsze pozostają w pamięci.
Nigdy potem nie spotkałam dudka. Ani na łące, ani w lesie. Nie zobaczyłam go również za kratkami zoologicznej klatki. Smutny byłby to widok.

Czasami, gdzieś z dala, dochodził jego charakterystyczny odgłos upudedupudud… Jak gdyby chciał ze mnie zakpić.

Lecę... Kogo by tu znowu zaskoczyć? Kogo wprawić w osłupienie?

Po spotkaniu z dudkiem, usłyszałam opowieść, że ludzie dzielą się na dwie grupy – na ptaki i na drzewa. Ludzie ptaki są naznaczeni przymusem wędrówki. Są poszukiwaczami, odkrywcami nowych miejsc, ludzi. Są niespokojnymi duchami i łowcami pięknych chwil, które wychwytują na dnie sita jak poszukiwacze złota. Następnie chowają ten cenny kruszec w szkatułach pamięci.

Ludzie drzewa rodzą się. Zapuszczają korzenie. Trwają. Potem, kiedy nadejdzie ich czas – obumierają. Stanowią stały punkt w przestrzeni.

Z pewnością nie jestem drzewem.

Może przez niego? Tego zadziornego ptaka, który mnie oczarował i czmychnął? Może to on naznaczył mnie przymusem wędrówki?

Mam jednak przeczucie, że spotkamy się jeszcze raz gdzieś tam…

On, dudek, ukaże się znowu niespodziewanie w całym swym bajecznym kształcie.

Wtedy pójdziemy razem na bezkresne wrzosowisko – to najbardziej liliowe z liliowych.

Wyciągniemy ze szkatuły pamięci niezapomniane chwile, nasze skarby. Zrozumiemy się bez słów.

Przecież obydwoje nie byliśmy drzewami.

Henryka Janik

Źródło inspiracji: spotkanie z dudkiem w Borach Dolnośląskich bardzo dawno temu.

Bory Dolnośląskie polecam zawsze.

Po spotkaniu z dudkiem należy zachować czujność. Wszystko może się zdarzyć.

Tutaj rzućcie okiem (i posłuchajcie głosu dudka).

Ten dudek z YouTube wydaje się być bezpieczny, ale kto go tam wie…

https://www.youtube.com/watch?v=CPUqHeiFwsk

Zdjęcia: Elżbieta Bogusławska-Przybysz, Pixabay

Michael
cyborg gen.1

Henryka Janik

Logo Pamietamy o Ogrodach



Patronaty honorowe:





herb

swietokrzyskie

Marszalek


patronat_marszalka


Misto Zwolen

Starostwo Powiatowe Zwoleń

Starosta Andrzej Skorek

Misto Zwolen

Burmistrz Zwolenia

Arkadiusz Sulima

Misto Zwolen

Wójt Janowca

Jan Gędek

Prezydent MIasta Lodzi
burmistr_bak

Burmistrz Sandomierza

Paweł Niedźwiedź





Patronaty Medialne


TVP Lodz
leliwa
TVP Kielce



Przyjaciele i Partnerzy


Gmina Policzna

Wójt Gminy

Tomasz Adamiec

„atelier of art” e.V.  Matthias Jurke, Potsdamer Allee 10, 14552 Michendorf OT Wildenbruch, Germany
Stowarzyszenie Tłumaczy Literatury
Szkoła Podstawowa im. Jana Kochanowskiego w Czarnolesie
Szkoola
Lesny
Muzeum w Zwoleniu

Muzeum Nadwiślańskie w Kazimierzu Dolnym
PTTK
Ceramika Artystyczna Boleslawiec
Bank Spółdzielczy w Zwoleniu
janowca
Nadleśnictwa Kozienice

fundacja
Dom kultury w Janowcu
clil
Czarna
timbercraft
castorama
Szkola_Podstawowa
liceum_zwolen
sp29
dom_literatury
zwolen

Towarzystwo Miłośników Miasta Zwolenia

parafia

Stowarzyszenie Przyjaciół Sandomierskiej Bazyliki Katedralnej



Wsparcie finansowe:

Konto Bankowe: PKO Bank Polski SA 45 1020 3408 0000 4402 0396 8906